-
1 dokon|ać
pf — dokon|ywać impf (dokonam — dokonuję a. dokonywam) Ⅰ vt 1. (osiągnąć) to achieve, to accomplish- dokonać bohaterskiego czynu to perform a. commit an act of heroism- dokonać cudów to work a. perform miracles a. marvels2. książk. (zrobić) to make [odkrycia, wyboru, rezerwacji]; to carry out [napadu, zamachu, egzekucji]- dokonać uroczystego otwarcia sesji parlamentu to perform the opening ceremony of Parliament- dokonać morderstwa/zbrodni to commit murder/a crime3. (spowodować) to cause, to bring about- wynalazek ten dokonał przewrotu w technice this invention brought about a technological revolutionⅡ dokonać się — dokonywać się (wydarzyć się) [rewolucja, przemiany, reformy] to take place, to occur; [zbrodnia] to be perpetratedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokon|ać
-
2 dokonywać
impf dokonać* * *(-uję, -ujesz); perf -ać; vtdokonywać cudów — to work lub do wonders
* * *ipf.1. (= osiągać) achieve, accomplish ( czegoś sth); dokonać odkrycia make a discovery; dokonywać cudów work miracles l. wonders.2. przest. complete, finish (off); dokonać żywota lit. breathe one's last, depart this life.ipf.dokonać się pf. gł. form. take place; come to pass.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokonywać
-
3 dokonywać dokon·ywać
-uję, -ujesz; pf -ać1. vt1) (= zrobić) to accomplish2) [zbrodni] to commit2.dokonywać się vr (= mieć miejsce) to take placedokonywać (dokonać pf) cudów — to work wonders
См. также в других словарях:
dokonać — dk I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj, dokonaćał, dokonaćany dokonywać ndk VIIIa, dokonaćnuję, dokonaćnujesz, dokonaćnuj, dokonaćywał, dokonaćywany a. I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj 1. «zrobić coś, doprowadzić do… … Słownik języka polskiego
dokonać — podn. Dokonać życia, żywota, dni «umrzeć»: Owdowiawszy, dokonała Jadwiga żywota jako mniszka w Gnieźnie. P. Jasienica, Polska Piastów. Coś dokonuje reszty zob. reszta 2. Dokonać cudu (cudów) zob. cud 6 … Słownik frazeologiczny
cud — 1. pot. Cuda niewidy, wianki «o czymś (rzekomo) niezwykłym, rzadko spotykanym; także: o czymś niezrozumiałym, dziwacznym»: (...) zostaje zatrzymany przez patrol MO, oskarżony o cuda niewidy, usunięty z partii (...). P. Kuncewicz, Agonia. 2. pot.… … Słownik frazeologiczny
dokonywać — podn. Dokonać życia, żywota, dni «umrzeć»: Owdowiawszy, dokonała Jadwiga żywota jako mniszka w Gnieźnie. P. Jasienica, Polska Piastów. Coś dokonuje reszty zob. reszta 2. Dokonać cudu (cudów) zob. cud 6 … Słownik frazeologiczny
dokazać — dk IX, dokazaćkażę, dokazaćkażesz, dokazaćkaż, dokazaćał dokazywać ndk VIIIa, dokazaćzuję, dokazaćzujesz, dokazaćzuj, dokazaćywał 1. «osiągnąć zamierzony cel; dokonać, dopiąć czegoś» Pragnąć dokazać czegoś. Z trudem czegoś dokazać. ◊ Dokazać cudu … Słownik języka polskiego
